Gərçəklər biraz acı və kəskin olur belə başlayaq söhbətə.

İnsanın ağlını yaş ta 1 yaşından bəri tənzimləyir belə bir söz də var ağıl yaşda deyil başdadır amma bir də görürsən bir adam da gəlir dirəşir ki, ağlı başa qoyan yaşdır.
Sən də qalırsan belə..
Mən onu deyə bilərəm ki, keçən il düşündüklərimin indi daha yaxşısını düşünürəm. Bu ağlımın təkmilləşdiyindən xəbər verir və bəlkə də illər sonra gəlib bu sözlərimə baxıb güləcəm onu bilmək olmaz.

Əgər kim illərdir eyni sözü deyib durursa (söhbət söz tutmaqdan getmir) deməli o adam səhvsiz adamdır və səhvsiz adam da yoxdur.

Kasıb və varlı həyatlar niyə var?

Əslində dünya tarixinin hər dövründə bu qruplaşma var, olub olacaq və bu olmalıdır. Mənim düşüncəmə görə çox məntiqlidir, çünki insanların pilləli şəkildə inkişafı elə buradan başlayır.

İnsan adətən 30-lu yaşlarda, əsas da azərbaycanlı öz həyatı, ailəsi və dolanması haqqında düşünməyə və qərar verməyə başlayır. Başlanğıc olaraq özünü fərqli vəziyyət (status) və hallarda şəkilləndirir ona görə də özünə xarakter və xüsusiyyət təyin edir. 30 yaş elə bir yaşdır ki, bu yaşa kimi varlısansa daha çox varlanırsan o heç yox əgər kasıbsansa elə kasıb da davam edirsən. Tək-tük hallarda olar ki sən ideya partlaması ilə irəli gedəsən.

İnsanın kasıblığı, fərasətsizliyi, şansı və savadsızlığı bunun əksi olduğu kimi yenə də 50% öz genindən aldığı xromosomdan asılı olur. 30% sənin düşdüyün mühitdən 20% isə sənin tərbiyəndən asılıdır. Bəzilərinin xətrinə dəysə də bu danılmaz acı gərçəkdir və hamımız üçün keçərlidir., bunun heç bir millətdən, irqdən və dindən asılılığı yoxdur.

Düşün ki, bir anlıq əli hər şeyə çatan biri olmusan və (görməmiş kimi yox) insan kimi yaşamağı bacarırsan, işin, xoşbəxt ailən, evin və maraqlı məşğuliyətin var. Bu andan sonra əgər insan eqoist deyilsə daha çox qazanmaq istəməyəcəksən sadəcə hazır ki vəziyyətini qorumağa çalışacaqsan. Düz deyilmi?
Sonra nə edəcəksən? Davam edəcəksən yaşamağa.
İşin nədir? (Hər sahə ola bilər)
Maşın alqı-satqısı ilə məşğul olan biznesmen.
Tutaq ki, hamı sənin kimidirsə sən kimdən maşın alıb, kimə maşın satacaqsan?
Burada insanların fərqli olmağı ön plana çıxır. Hamıda eyni səbr, eyni təfəkkür, eyni bilik, eyni əl bacarığı olsaydı nə mənası olardı elə deyilmi?

Cəmiyyət olaraq pul sevən xalqıq, yüksək maaşlı işlərdə işlədiyimiz üçün öyünə öyünə bütün qohumlara fors sata-sata gəzə bilərik, dahi insanlardan heyranlıqla hekayələr danışarıq amma ümumi olaraq məktəb vaxtlarından, düşünməyə, elmə, oxumağa marağımız olmayıb nədənsə.

Uzun sözün qısası, asan pul qazanmaq üçün çətin iş görmək şərt deyil sadəcə ağılla və xırda işlərlə məşğul olmaq lazım idi, bu işlər isə elə məktəblərdən başlayırdı biz bilmədik.