30 yaşdan yuxarı olan cavanlarda gecikmiş bir gələcək ifadəsi var.
Gənclər: Qarı-qız dalınca sürünməkdən, istəmədiyi işlərdə qaça-qaç həyat keçirməkdən, vaxtın yox əslində gedən şeyin ömür olduğunu anlamadan, evdə, işdə azar eşitməkdən, ailəvi problemlərdən haçan başı açıldı ki?
Yaşı 30-u keçəndən sonra başlayır xəyallar qurmağa. Amma belə bir söz var işləməyən dişləməz.
Amma aktiv insan üçün yaşın elə də önəmi yoxdur əsas odur ki nəsə etməyə başlasın. Başlamaq çox önəmlidir.
Başlamaq açar sözdür. Başlarkən xətalardan qorxacaqsansa elə həmişə istəmədiyin işlərdə işləyəcəksən.
Bir insanın uğuru onun biliklərindən və ən əsası da səhvlər edərək qazanmış təcrübəsindən asılıdır.
Səhv etməkdən qorxmamaq lazımdır ki, qorxuların azalsın. Yaxşı şeylərə fokuslanmaq lazımdır ki, insanın əhvalı, fiziki vəziyyəti sağlam olsun.
Öz özünə sual ver: Mənim ən yaxşı bildiyim nədir? Burada iki cür yalan danışılacaq:
1. Hər şeyi bilirəm deyən.
2. Heçnə bilmirəm deyən.
Daha sonra bütün bildiklərini ələkdən keçir və ən yaxşı nə bildiyinə bax və ən çox da düşün ki, nə etsəm bezmərəm.
Bunlar önəmlidir.
Mövzunun qısa olmağı ideyanın məhsuludur.